Bachan Tv

२. गैरख्रीष्टियान स्रोतहरू
ख्रिस्टाब्द १९७९ मा चार्ल्स टेम्प्लेटोनद्वारा लिखित परमेश्वरको काम नामक उपन्यासमा काल्पनिक पुरातत्त्वविद्ले प्रस्तुत गरेको अभिव्यक्ति धेरै मानिसहरूको विश्वाससित मेल खान्छ होला, “आफूलाई मसीह ठान्ने एउटा दुर्बोध जवान यहूदीका शिक्षाहरूमा ख्रीष्टियान मण्डलीका धेरै दाबीहरू आश्रित छन् । आफ्नो जीवनकालमा तिनले खासै ठुलो प्रभाव पारेनन् । सेकुलर इतिहासमा तिनको बारेमा एउटै शब्द लेखिएको छैन । एउटै पनि शब्द छैन । रोमीहरूद्वारा तिनको बारेमा कुनै उल्लेख छैन । योसिफसले पनि खासै उल्लेख गरेका छैनन् ।”

तर टेम्प्लेटोनको काल्पनिक पात्र कति गलत छ भनेर इतिहासलाई वास्तवमा अध्ययन गर्ने व्यक्तिले तुरुन्त बुझिहाल्छ । किनकि योसिफस र टासिटसका कृतिहरूमा हामीसँग उहाँको बारेमा ज्यादै महत्त्वपूर्ण जानकारीहरू उपलब्ध छन् । योसिफस यहूदी इतिहासकार थिए भने टासिटस रोमी इतिहासकार । गैरख्रीष्टियानहरूले येशूको बारेमा केही लेखेका छैनन् भनी कतिपय मानिसहरू भ्रममा परेका छन् । तर यो साँचो होइन । गैरख्रीष्टियान स्रोतहरूमध्ये पहिले यहूदी स्रोतलाई जाँच गरिनेछ ।

ख. यहूदी स्रोतहरू
(१) योसिफस
ख्रिस्टाब्द ६६ मा प्यालेसटाइनका यहूदीहरूले रोमी शासनको विरुद्धमा विद्रोह गरे । त्यस बेला प्यालेसटाइन रोमको उपनिवेश थियो । विद्रोहीहरूलाई दबाउन रोमी सम्राट् नेरोले सेनापति भेस्पासियनको नेतृत्वमा सेनाको एउटा टोली त्यहाँ पठाए । ख्रिस्टाब्द ६७ मा भेस्पासियनले विद्रोह भइरहेको क्षेत्र गालीलको योतापातालाई घेरे । यस्तो अवस्थामा रोमी अधिकारीहरूसामु आत्मसमर्पण गर्नुभन्दा बरु प्यालेसटाइनका बासिन्दाहरूले साधारणत: आत्महत्या गर्थे । कैयौँ विद्रोहीहरूले त्यसै गरे । तर घेराबन्दीको सतचालिसौँ दिनमा एक जना यहूदी विद्रोहीले रोमी सेनाको सामु आत्मसर्पण गरे । तिनले भेस्पासियनको अनुग्रह पाए र भेस्पासियनका छोरा सेनापति तितसद्वारा पछि तिनलाई रोममा लगियो । आत्मसमर्पण गर्ने ती जवान व्यक्ति अरू कोही नभएर फ्लाभिअस योसिफस (करिब ३७-१००) थिए जो अन्त्यमा तत्कालीन समयको महान्‌तम यहूदी इतिहासकार बने ।

भोली हामी येशूको बारेमा यिनै योसिफद्वारा व्यक्त भनाइलाई उद्धृत गरी विश्लेषण गर्नेछौँ ।

क्रमशः

१. ख्रीष्टियान स्रोतहरू
ख्रीष्टियान स्रोतहरूलाई दुई भागमा बाँड्न सकिन्छ: नयाँ करार र नयाँ करारेतर (नयाँ करार बाहेकका) दस्ताबेजहरू ।

क. नयाँ करार
नयाँ करारका सत्ताइसवटा पुस्तक येशूको बारेमा बताउने सर्वाधिक भरपर्दा प्राथमिक स्रोतहरू हुन् । ५,००० भन्दा बढीको सङ्ख्यामा भएका नयाँ करारका विद्यमान ग्रिक पाण्डुलिपिले नयाँ करारको ऐतिहासिक सच्चाइको पुष्टि गर्छन् । येशूको मृत्युको करिब ६५ वर्षभित्रमा नयाँ करारका सबै पुस्तक लेखिएका थिए । सत्ताइसवटामध्ये कम्तीमा पनि दसवटा पुस्तक उहाँसँगै हिँड्नेहरूले लेखे । पुनरुत्थान हुनुभएका मुक्तिदाताका प्रत्यक्षदर्शी पावलले १३ ओटा पत्र कोरे । येशूको ऐतिहासिक अस्तित्वको लागि नयाँ करारमा अखण्डनीय साक्षीहरू समावेश छन् । इतिहासकारसाथै कानुनविद् जोन मोन्टगोमरीले स्पष्ट रूपमा बताएका छन् कि येशूको वास्तविक वर्णनको लागि एउटा इतिहासकार नयाँ करारका दस्ताबेजहरूमाथि भर पर्न सक्छ । स्वेच्छाचारी सोचाइ, दार्शनिक पूर्वाग्रह र साहित्यिक चालबाजीले यस वर्णनलाई अतर्कसङ्गत बनाउन सक्दैन भनी उसलाई थाहा छ ।

ख. नयाँ करारेतर दस्ताबेजहरू
हामीसँग प्रेरितिय पिताहरूद्वारा लिखित पउल रचनाहरू छन् । नयाँ करारपश्चात् तिनीहरू नै सबैभन्दा प्रारम्भिक ख्रीष्टियान लेखकहरू थिए । प्रेरितीय पिताहरूका रचनाहरूमध्ये इग्नेसियसद्वारा लिखित सातवटा पत्र सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण मानिन्छन् । इग्नेसियस सिरियाको एन्टिओखियाका बिशप थिए जो रोमी सम्राट् ट्राजनको शासनकालमा ११७ अगि सहिद भएका थिए । तिनले येशूको मानवतासाथै ईश्वरत्वलाई जोड दिएका छन् । तिनले आफ्नो एउटा पत्रमा लेखेका छन् कि पिलातसको समयमा येशूलाई दण्ड दिइयो; उहाँलाई क्रुसमा चढाइयो र उहाँ वास्तवमै मृतकहरूबाट पुनरुत्थान हुनुभयो ।

इग्नेसियसका अतिरिक्त अन्य प्रारम्भिक लेखकहरूले पनि येशूको बारेमा प्रचुर मात्रामा बताएका छन् । तीमध्ये पोलिकार्प (ख्रिस्टाब्द करिब ६९-१५५), ओरिगेन (ख्रिस्टाब्द १८५-२५३), जस्टिन मार्टर (ख्रिस्टाब्द १००-१६५), तर्तुलियन (ख्रिस्टाब्द १६०-२१५), अलेक्जेन्ड्रियाका क्लेमेन्ट (ख्रिस्टाब्द १५०-२१५) उल्लेखनीय छन् । यीसाथै अन्य प्रारम्भिक ख्रीष्टियानहरूले ख्रीष्ट, उहाँले स्थापना गर्नुभएको मण्डली र उहाँका अनुयायीहरूको बारेमा बृहत् मात्रामा लेखेका छन् ।

प्रेरितहरूले येशूको बारेमा भएका अपरिहार्य सत्यताहरू तिनीहरूका अनुयायीहरूलाई होसियारीपूर्वक सिकाए । ती शिक्षाहरू एक पुस्तादेखि अर्को पुस्तासम्म र एक ठाउँदेखि अर्को ठाउँसम्म सठिक ढङ्गमा प्रेषण हुँदै आएका छन् । तब निर्णय यही हो कि “प्रारम्भिक मण्डलीका लेखकहरूले तिनीहरूका जीवनी र वचनहरू दुवैद्वारा प्रमाणित गरे कि सुसमाचारका विवरणहरूमा उपलब्ध येशूको जीवनको सम्बन्धमा भएका ऐतिहासिक वणर्नहरू सही र भरोसायोग्य छन् ।”

क्रमशः

ख्रीष्टियानको हैसियतमा पनि तिनले निकै चर्चा बटुले । येशूको सन्देश सुनाउनलाई तिनले कति धेरै महत्त्व दिन्थे भन्ने कुरा तल उल्लिखित तिनको जीवनको यस हिस्साबाट छर्लङ्ग हुन्छ ।

हरेक दिन सिँढीहरू चढ्दै संसद भवनमा प्रवेश गर्दा तिनले अखबार बेच्ने एउटा ठिटोलाई येशूको प्रेमको विषयमा बताउने गर्थे ।

एक दिन आफ्नो सचिवसँगै ग्ल्याडस्टोन सिँढी चढ्दै गर्दा समाचारपत्रहरू बेच्ने अर्को सानो ठिटोले प्रधानमन्त्रीलाई रोक्दै यसो भन्यो, “मिस्टर ग्ल्याडस्टोन, प्राय: सधैँ तपाईंलाई अखबार बेच्ने केटोलाई सायद तपाईं चिन्नुहुन्छ । हिजो उसलाई रथले कुल्चेको छ र उसलाई बेसरी चोट लागेको छ । ऊ मरणासन्न अवस्थामा छ । उसले उहाँलाई पाउन चाहन्छ ।”

प्रधानमन्त्रीले सोधे, “‘उहाँलाई पाउन चाहन्छ’ भन्नुको मतलब के हो?”

“त्यसको अर्थ ऊ स्वर्ग जान चाहन्छ”, केटोले उत्तर दियो ।

तर तिनको सचिवले यसो भन्दै रोक्न खोज्यो, “त्यो मर्न लागिरहेको केटोलाई हेर्न जाने समय छैन तपाईंसँग । आज तपाईंले गर्ने भाषण कति महत्त्वपूर्ण छ भनेर तपाईंलाई थाहा छ । यसले अङ्ग्रेज इतिहासको धारलाई परिवर्तन गर्न सक्छ ।”

एकै छिन सोचेपछि ग्ल्याडस्टोनले भने, “संसदमा मेरो भाषणभन्दा एउटा अमरणशील आत्माको महत्त्व बढी छ ।” त्यसैले तिनी हतारसँग केटोलाई राखिएको ठाउँमा गए; उसको निम्ति प्रार्थना गरे अनि केटोले येशूलाई स्वीकार गर्योक अनि ऊ प्रभुको घरमा गयो ।

एक/दुई घण्टापछि ग्ल्याडस्टोन संसद भवनमा आइपुग्दा विवाद चरमोत्कर्षमा पुगेको थियो । तिनी ढिलो भएकाले तिनले आफ्नो भाषण भन्ने समयलाई झन्डै गुमाएका थिए । तर तिनले भाषण गरे । अनि विवादमाथि विजय हासिल गरे । त्यसपछि तिनको सचिवले सोध्यो, “सर, कसरी तपाईं त्यस केटोलाई भेट्न जान सक्नुभयो? तपाईंले झन्डै यस्तो महत्त्वपूर्ण भाषण गुमाउनु परेको थियो?”

प्रधानमन्त्रीले जवाफ दिए, “आजको यो भाषण निकै महत्त्वपूर्ण थियो र यो राम्रो कुरो पनि हो, तर त्यस केटोले मुक्ति पाई ऊ स्वर्ग जानुपर्ने कुरो झनै महत्त्वपूर्ण थियो ।”

एक दिन आमाले निकलाई अखबारमा प्रकाशित कुनै एक जना अपाङ्गता भएको मानिस देखाइन् जसले तिनलाई हौसला मिलेको थियो । त्यसपछि तिनले आफ्नो प्रार्थना गर्ने समूहमा आफ्नो मुख खोल्न थाले । २१ वर्षको उमेरमा तिनले स्नातक पुरा गरे ।

ख्रिस्टा‍ब्द २००५ मा निकले लाइफ विदआवट लिम्ब्स नामक अन्तर्राष्ट्रिय नाफारहित संस्था र सेवा-कार्य स्थापित गरे । त्यसको दुई वर्षपछि तिनले अर्को कम्पनीको थालनी गरे ।

एउटा लघु फिल्ममा नायकको भूमिकामा देखा परेका निकलाई त्यसको सर्वोत्कृष्ट अभिनेताको पुरस्कार दिइएको थियो ।

ख्रिस्टाब्द २००६ मा निक अमेरिका प्रस्थान गरे र २०१२ मा केनी मियाहरासित वैवाहिक बन्धनमा बाँधिए । यी दम्पत्तिलाई परमेश्वरले दुई छोरा दिनुभएको छ र तिनीहरू जुम्ल्याहा छोरीहरूको अपेक्षामा छन् ।

२०१० मा प्रकाशित निकको पहिलो पुस्तककाई ३० ओटाभन्दा बेसी भाषामा अनुवाद गरिएको छ । तिनका डीभीडीसाथै लघु फिल्म बजारमा पाइन्छन् । तिनका अन्य कृतिहरू पनि प्रकाशित छन् ।

आज दुनियाँमा निक ख्रीष्टियान प्रचारक र प्रेरणादायी वक्ताको रूपमा परिचित छन् । आज ३६ वर्षमा प्रवेश गरेका निक यसो भन्छन्, “तपाईं जुनसुकै परिस्थितिमा पनि खुसी हुन सक्नुहुन्छ । तपाईंले केवल परमेश्वरमाथि विश्वास गर्न आवश्यक छ ।” तपाईं पनि तिनलाई ह्याप्पी बर्थडे विस गर्न चाहनुहुन्छ कि?

* Reasons to Believe

यसै क्रममा जेभियरको भेट इग्नेसियस लोयोला नाउँ गरेको समर्पित ख्रीष्टियान व्यक्तिसित भयो । एक रात ती दुई जना बातचित गर्दै थिए । लोयोलाले मत्तीको सुसमाचारमा उल्लिखित येशूको भनाइलाई उद्धृत गरे, “सारा जगत् प्राप्त गरेर पनि आफ्नो प्राण गुमायो भने, मानिसलाई के लाभ हुन्छ ? अथवा मानिसले आफ्नो प्राणको सट्टामा के दिन सक्छ ?” (मत्ती १६:२६) । येशूका यी वचनहरूले तिनको ह्दयलाई डामे । तत्काल तिनले आफ्नो जीवन येशूमा समर्पित गरे ।

परमेश्वरले जेभियरलाई यति अद्भूत रूपमा चलाउनुभयो कि तिनी मण्डली इतिहासकै महान्‌तम मिसनरीहरूमध्ये एक बने । तिनी येशूको समाज नामक संस्थाका सह-संस्थापक हुन् । ख्रीष्टियान मिसनरीहरू नपुगेका विभिन्न मुलुकहरूमा तिनी पहिलो पटक येशूको सन्देश लिएर गए । तिनले संसारका विभिन्न मुलुकहरूमा येशूलाई चिनाए । तिनको सेवाद्वारा हजारौँ मानिसले प्रभु येशू ख्रीष्टलाई चिन्ने मौका पाए ।

३ डिसेम्बर १५५२ मा ४६ वर्षकै उमेरमा तिनी यस धरतीबाट बिदा भएर गएका थिए ।

को थिए ती विद्यार्थी ? क्रेग ग्रोस्चेल । २ डिसेम्बर १९६७ मा अमेरिकामा जन्मेका तिनी अमेरिकाको लाइफ चर्चका वरिष्ठ पास्टर हुन् । यो मण्डली अमेरिकाकै सर्वाधिक ठुलो मण्डली हो । अमेरिकाको सातवटा राज्यको पच्चिस ओटा स्थानमा यसले आफ्नो सेवाको पाल तन्काएको छ । यस मण्डलीमा हरेक हप्ता झण्डै एक लाख मानिस जम्मा हुन्छन् । यस मण्डलीको बाइबल एप्सलाई २० करोड पटक डाउनलोड गरिएको छ ।

आज ५१ वर्ष लागेका क्रेगलाई तपाईं जन्मदिनको शुभकामना दिन सक्नुहुन्छ ।

ख्रिस्टाब्द १९१३ मा अमेरिकामा जन्मेकी रोजालाई “नागरिक हककी प्रथम केटी” र “स्वतन्त्रता अभियानकी आमा” को रूपमा आदर गरिन्छ । उनी नागरिक हक अभियानकी एक अभियन्ता थिइन् । उनको त्यो सानो कदमले अमेरिकामा मात्र नभएर संसारमा नै रङ्गभेद विरुद्धको आन्दोलनमा आगो सल्काएको थियो ।

रोजा एक भक्त ख्रीष्टियान थिइन् जो ख्रीष्टियान परिवारमा हुर्केकी थिइन् । “प्रार्थना र बाइबल मेरो दैनिक जीवनको सोचाइ र विश्वासका भाग थिए”, पछि उनले लेखिन्, “परमेश्वरमाथि मेरो भरोसा राख्न र उहाँलाई मेरो शक्तिको रूपमा खोजी गर्न मैले सिकेकी छु ।” यस्तो कदमको लागि उनलाई निश्चय नै परमेश्वरको शक्तिको खाँचो थियो ।

त्यस दिन कुनै अभियानको सुरुवात गर्ने रोजाको मनसाय थिएन । उनी केवल अन्याय देखेर थकित भएकी थिइन् । अगमवक्ता यशैया भन्छन्, “भलाइ गर्न सिक! न्याय खोज, अत्याचारमा परेकाहरूलाई प्रोत्साहन देओ, टुहुरा-टुहुरीको रक्षा गर, विधवाको पक्षमा बोलिदेओ” (१:१७) ।